Πόνος στις αρθρώσεις

Ο πόνος στις αρθρώσεις ή η αρθραλγία εμφανίζεται σε μια σειρά από ασθένειες και ο μηχανισμός τους δεν είναι ακόμη πλήρως κατανοητός. Τα στοιχεία των αρθρώσεων (σύνδεσμοι, χόνδροι, κάψουλα, οστά) έχουν υποδοχείς πόνου και αντιδρούν σε φλεγμονώδεις διεργασίες και μηχανικούς ερεθισμούς. Κατά την κίνηση, οι υποδοχείς των αρθρώσεων διεγείρονται, τα σήματα από αυτούς φτάνουν στον εγκέφαλο και το άτομο αισθάνεται πόνο. Όταν υπάρχει φλεγμονή, οι υποδοχείς αντιδρούν πιο ευαίσθητα στον ερεθισμό επειδή τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος απελευθερώνουν ουσίες που μεταφέρουν τον πόνο.

Τυπικά, ο πόνος στις αρθρώσεις δεν συνοδεύεται από οίδημα του περιβάλλοντος μαλακού ιστού, παραμόρφωση του περιγράμματος ή ερυθρότητα. Όταν ψηλαφούνται οι αρθρώσεις, ο πόνος είναι μέτριος. Σε ορισμένες περιπτώσεις, δεν υπάρχουν εμφανή σημάδια φλεγμονής στην ακτινογραφία. Δεν υπάρχουν επίσης παράπονα για έντονο περιορισμό στην κινητικότητα των μεγάλων αρθρώσεων.

Η αρθραλγία συχνά συνδέεται με ρευματικές παθήσεις. Σε αυτή την περίπτωση, οι αρθρώσεις πονάνε και πονάνε κατά τις αλλαγές του καιρού. Σοβαρά προβλήματα στις αρθρώσεις του γόνατος και του ισχίου εμφανίζονται πιο συχνά. Το πρωί, ο ασθενής δεν μπορεί να σηκωθεί αμέσως και να περπατήσει βιαστικά λόγω δυσκαμψίας και πόνου στις αρθρώσεις.

Εάν ο πόνος στις αρθρώσεις είναι παροξυσμικός, εμφανίζεται απροσδόκητα, επιδεινώνεται μέσα σε μια μέρα, διαρκεί αρκετές ημέρες και πονάει μόνο μία άρθρωση, μπορούμε να υποθέσουμε ότι η αρθρίτιδα οφείλεται σε ουρική αρθρίτιδα. Οι κρύσταλλοι ουρικού οξέος συσσωρεύονται στον ιστό της άρθρωσης και ερεθίζουν τον ιστό, προκαλώντας πόνο.

Εάν η αρθραλγία εμφανίζεται σε μεγάλες αρθρώσεις (γόνατα, γοφούς), αναπτύσσεται αργά, δυναμώνει κατά τη διάρκεια της σωματικής εργασίας και συνοδεύεται από πρωινή δυσκαμψία, τότε μπορεί να διαγνωστούν εκφυλιστικές-δυστροφικές αλλαγές - αρθροπάθεια.

αιτίες

Ο πόνος στις αρθρώσεις έχει διάφορες αιτίες. Μία από τις πιο κοινές αιτίες αρθραλγίας είναι η οξεία λοίμωξη. Ο πόνος στις αρθρώσεις μπορεί να εμφανιστεί πριν από τα πρώτα σημάδια της νόσου ή στα αρχικά της στάδια. Τα κατάγματα της άρθρωσης σε όλο το σώμα συμβαίνουν συχνά κατά τη διάρκεια μιας μολυσματικής διαδικασίας. Ταυτόχρονα, το πλάτος των κινήσεων σε αυτά δεν αλλάζει.

Η σοβαρή αρθραλγία μετά τη μόλυνση εμφανίζεται σε λοιμώξεις του ουρογεννητικού και του εντέρου.

Οι αρθρώσεις υποφέρουν από δευτερογενή σύφιλη, ενδοκαρδίτιδα και φυματίωση. Εάν υπάρχουν χρόνιες πηγές μόλυνσης στον οργανισμό, για παράδειγμα στα νεφρά, τους χοληφόρους πόρους, τα όργανα της πυέλου, παρασιτικές ασθένειες, τότε πονάνε και οι αρθρώσεις.

Οι συνήθεις αιτίες πόνου στις αρθρώσεις περιλαμβάνουν:

• Παθήσεις του θυρεοειδούς.
• Δηλητηρίαση με άλατα βαρέων μετάλλων.
• Σωματικές κακώσεις.
• Μακροχρόνια χρήση ορισμένων φαρμάκων.

Ανησυχώ για πόνους στις αρθρώσεις που οφείλονται σε διάφορες ασθένειες. Χωρίζονται σε 2 μεγάλες ομάδες:

• Η αρθρίτιδα είναι μια φλεγμονώδης νόσος των αρθρώσεων που προκαλείται από λοιμώξεις, αυτοάνοσες διεργασίες, δυσλειτουργία των ενδοκρινών αδένων και του μεταβολισμού.
• Η οστεοαρθρίτιδα είναι μια ασθένεια που περιλαμβάνει την καταστροφή του αρθρικού χόνδρου και των υποκείμενων αρθρικών επιφανειών των οστών. Με την πάροδο του χρόνου, ο χόνδρος γίνεται τραχύς, χάνει την ελαστικότητά του και σχίζεται.

Η ταξινόμηση των ασθενειών των αρθρώσεων σε αρθρίτιδα και αρθρίτιδα είναι υπό όρους. Χωρίς θεραπεία, η αρθρίτιδα τελικά μετατρέπεται σε οστεοαρθρίτιδα επειδή οι φλεγμονώδεις διεργασίες διαταράσσουν το μεταβολισμό στον χόνδρο. Δεν λαμβάνουν επαρκή διατροφή, αδυνατίζουν γρήγορα και σταδιακά καταρρέουν.

Στην περίπτωση της οστεοαρθρίτιδας, η οποία αρχικά συνοδεύεται από φυσική υπερφόρτωση της άρθρωσης, η φλεγμονή αναπτύσσεται με την πάροδο του χρόνου. Προκύπτει από τη συσσώρευση θραυσμάτων χόνδρου και οστικού ιστού στην κοιλότητα της άρθρωσης και την πυροδότηση φλεγμονωδών αντιδράσεων.

Η ομάδα κινδύνου για την ανάπτυξη αυτής της παθολογίας περιλαμβάνει:

• Γυναίκες στην εμμηνόπαυση.
• Ηλικιωμένοι με έντονες αλλαγές που σχετίζονται με την ηλικία στο σώμα.
• Παχύσαρκοι ασθενείς.
• Ασθενείς με ιστορικό αρθρικού τραύματος.
• Αθλητής.
• Άτομα με συγκεκριμένα επαγγέλματα. Για παράδειγμα, η άρθρωση του γόνατος υποφέρει συχνά από άτομα που περνούν πολλές ώρες στα πόδια τους (δάσκαλοι, χειρουργοί, κομμωτές κ. λπ. ). Ο πόνος στον καρπό είναι ένα κοινό σύμπτωμα μεταξύ των μουσικών, των ταμιών και των φορτωτών που κάνουν μονότονες κινήσεις με τα χέρια τους.

είδος

Υπάρχουν διαφορετικές ταξινομήσεις του πόνου στις αρθρώσεις. Ανάλογα με τον εντοπισμό της αρθραλγίας, διακρίνονται τα ακόλουθα:

• Μονοαρθραλγία (πονάει 1 άρθρωση).
• Ολιγοαρθραλγία (επηρεάζει 2-5 αρθρώσεις).
• Πολυαρθραλγία (πόνος σε περισσότερες από 5 αρθρώσεις).

Ανάλογα με τη θέση των αρθρώσεων, η αρθραλγία χωρίζεται σε γενική και τοπική.

Η φύση της αρθραλγίας είναι:

1. Αιχμηρό και βαρετό.
2. Προσωρινή και μόνιμη.
3. Αδύναμη, μέτρια και έντονη.

Τα χαρακτηριστικά και οι συνθήκες για την εμφάνιση αρθραλγίας εξαρτώνται από τη διάγνωση. Τα πιο κοινά σημάδια πόνου στις αρθρώσεις είναι:

• Εκκίνηση.Η αρθραλγία εμφανίζεται αρχικά κατά το περπάτημα και στη συνέχεια εξαφανίζεται κατά την κίνηση. Συνδέεται με την τριβή των αρθρικών επιφανειών των οστών, οι οποίες καλύπτονται με κατεστραμμένο χόνδρο. Μετά από μερικά βήματα, αυτή η μάζα συσσωρεύεται στις αναστροφές της αρθρικής κάψας και η αρθραλγία εξαφανίζεται.
• πόνος.Εμφανίζονται μετά από σωματική εργασία των αρθρώσεων και εξαφανίζονται όταν βρίσκονται σε ηρεμία.
• Νύχτα.Υποδηλώνουν σοβαρή βλάβη των αρθρώσεων και προκαλούνται από συμφόρηση αίματος που πιέζει τον οστικό ιστό κάτω από τον χόνδρο. Μετά από έναν βραδινό ύπνο, υπάρχει μια αίσθηση ακαμψίας στις αρθρώσεις και τα συμπτώματα εξαφανίζονται με την κίνηση.
• Μόνιμα.Εμφανίζεται όταν υπάρχει φλεγμονή της αρθρικής κάψας.
• Ξαφνικά (απόφραξη άρθρωσης). Προκαλείται από το κόλλημα ενός κομματιού οστού ή χόνδρου μεταξύ δύο επιφανειών της άρθρωσης.
• μετανάστευση.Πρώτα πονάει η μία άρθρωση και μετά ο πόνος μετατοπίζεται στην άλλη.
• Αντανακλά.Δεν γίνονται αισθητά στην πάσχουσα άρθρωση, αλλά σε γειτονική. Για παράδειγμα, εάν πάσχετε από ασθένεια της άρθρωσης του ισχίου, το γόνατό σας θα πονέσει.

διάγνωση

Εάν υποφέρετε από αρθραλγία, δεν πρέπει να κάνετε αυτοθεραπεία. Εάν έχετε πόνο στις αρθρώσεις, φροντίστε να συμβουλευτείτε το γιατρό σας για να κάνετε τη διάγνωση. Μετά την κύρια εξέταση θα σας παραπέμψει σε ορθοπεδικό-τραυματολόγο ή ρευματολόγο για διαβούλευση. Εάν μια άρθρωση που έχει τραυματιστεί προηγουμένως νοσήσει, ενδείκνυται η συμβουλή χειρουργού.

Όταν επισκέπτεστε έναν γιατρό, είναι σημαντικό να μιλήσετε για τα ακόλουθα σημεία:

• Όταν εμφανίζεται πόνος.
• Από εδώ ο πόνος μειώνεται και υποχωρεί.
• Πόσο συχνά συμβαίνουν επώδυνες κρίσεις;
• Η αρθραλγία εμφανίστηκε για πρώτη φορά ή είχε ήδη υπάρξει.
• Υπάρχει υπεραιμία, οίδημα ή παραμόρφωση της άρθρωσης;
• Είχατε άγχος, οξείες αναπνευστικές παθήσεις ή έντονη σωματική δραστηριότητα τις τελευταίες ημέρες;

Αυτές οι πληροφορίες βοηθούν τον ειδικό να βγάλει συμπεράσματα για την κατάσταση των αρθρώσεων του ασθενούς και να κάνει μια διάγνωση.

Αφού ο γιατρός προσδιορίσει τη φύση του πόνου στις αρθρώσεις, θα διατάξει μια εξέταση και θα εκδώσει παραπομπή για:

• Γενική ανάλυση αίματος και ούρων.
• Χημεία αίματος.
• Ανοσοδιαγνωστικά.
• Ακτινογραφία, αξονική τομογραφία, μαγνητική τομογραφία, υπερηχογράφημα των αρθρώσεων.
• Εάν είναι απαραίτητο, βιοψία του κατεστραμμένου ιστού.

Ακτινογραφία των αρθρώσεων. Αυτή η μέθοδος σας επιτρέπει να εξετάσετε την άρθρωση σε δύο προεξοχές και να πραγματοποιήσετε ακτινοσκιερή αρθρογραφία.

Χρησιμοποιώντας μαγνητική τομογραφία και αξονική τομογραφία, μπορείτε να αξιολογήσετε λεπτομερώς την κατάσταση των οστεοχονδρικών δομών και των μαλακών ιστών.

Υπερηχογράφημα αρθρώσεων. Βοηθά στην ανίχνευση συλλογών στην κοιλότητα της άρθρωσης, διαβρώσεων των αρθρικών επιφανειών των οστών, αλλαγών στον αρθρικό υμένα και στην εκτίμηση του πλάτους των αρθρικών διαστημάτων.

Επεμβατικές μέθοδοι εξέτασης. Εάν είναι απαραίτητο, γίνεται παρακέντηση της άρθρωσης και βιοψία αρθρικού υμένα. Σε δύσκολες περιπτώσεις πραγματοποιείται αρθροσκόπηση (εξέταση της κοιλότητας της άρθρωσης από το εσωτερικό).

Οι εργαστηριακές εξετάσεις βοηθούν στην ανίχνευση σημείων φλεγμονής και ρευματικής παθολογίας. Ο ρυθμός καθίζησης των ερυθροκυττάρων, η περιεκτικότητα σε C-αντιδρώσα πρωτεΐνη, ουρικό οξύ, αντιπυρηνικά αντισώματα, ρευματοειδής παράγοντας και ACCP προσδιορίζονται στο περιφερικό αίμα. Το αρθρικό υγρό υποβάλλεται σε μικροβιολογική και κυτταρολογική ανάλυση.

Θεραπεία

Για τον πόνο στις αρθρώσεις, η θεραπεία πρέπει να είναι ολοκληρωμένη. Οι τακτικές περιλαμβάνουν τη μείωση της μηχανικής πίεσης στην άρθρωση, την εξάλειψη της φλεγμονής και την πρόληψη της εξέλιξης της υποκείμενης νόσου. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να επιβραδυνθεί η υποβάθμιση του χόνδρου, να διατηρηθεί η κινητικότητα των αρθρώσεων και να βελτιωθεί η ποιότητα ζωής ενός ασθενούς με αρθραλγία.

Για την ανακούφιση του πόνου στις αρθρώσεις, συνταγογραφούνται τα ακόλουθα:

• Παυσίπονα και αντιφλεγμονώδη φάρμακα.
• Φυσικοθεραπεία (θεραπεία κρουστικών κυμάτων, οζονοθεραπεία, μυοδιέγερση, φωνοφόρηση).
• Θεραπευτική άσκηση.
• Μασάζ.
• Βελονισμός.
• Ορθοπεδική ή χειρουργική διόρθωση.

Η συντηρητική θεραπεία χρησιμοποιεί μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, ανακουφίζουν από τον πόνο και έχουν αντιφλεγμονώδη δράση. Τα χονδροπροστατευτικά επιβραδύνουν την ανάπτυξη της οστεοαρθρίτιδας. Αυτά τα φάρμακα μειώνουν τη φλεγμονή και αποτρέπουν τον περαιτέρω εκφυλισμό του χόνδρου στις αρθρώσεις. Αυτά περιλαμβάνουν συστατικά χόνδρου - χονδροϊτίνη, γλυκοζαμίνη. Τα χονδροπροστατευτικά προάγουν τις διαδικασίες αποκατάστασης στον ιστό χόνδρου.

Για την εξάλειψη των σπασμών των σκελετικών μυών, συνταγογραφούνται μυοχαλαρωτικά.

Όταν η αρθρίτιδα σχετίζεται με λοίμωξη, ενδείκνυται η λήψη αντιβιοτικών.

Για καλή λειτουργία των αρθρώσεων και διαδικασίες αποκατάστασης, συνταγογραφούνται επίσης σύμπλοκα βιταμινών και μετάλλων. Ιδιαίτερα σημαντικές είναι οι βιταμίνες A, C, E, η ομάδα Β καθώς και τα μέταλλα ασβέστιο και σελήνιο.

Σε περίπτωση σοβαρής φλεγμονής και έλλειψης θεραπευτικού αποτελέσματος, τα γλυκοκορτικοστεροειδή συνταγογραφούνται σύμφωνα με το σχήμα.

Η φαρμακευτική θεραπεία συμπληρώνεται με θερμαντικές, ανακουφιστικές και αντιφλεγμονώδεις αλοιφές.

Εάν η αρθραλγία είναι πολύ σοβαρή, πραγματοποιείται αποκλεισμός των νευρικών απολήξεων. Για να γίνει αυτό, χρησιμοποιούν αποτελεσματικά φάρμακα που κάνουν τον πόνο στις αρθρώσεις να ξεχαστεί για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Για τη μείωση της αρθραλγίας, οι αρθρώσεις προστατεύονται από υπερφόρτωση. Η παρατεταμένη ορθοστασία, η ανύψωση και η μεταφορά βαρέων αντικειμένων επιβαρύνουν τις αρθρώσεις που υπερβαίνει κατά πολύ το επιτρεπόμενο φορτίο και οδηγεί σε βλάβη του χόνδρου.

Για να αποφύγετε την αρθραλγία, ακολουθήστε αυτούς τους κανόνες:

• Κανονικοποιήστε το σωματικό σας βάρος.
• Φοράτε άνετα παπούτσια με χαμηλό τακούνι. εάν έχετε πλατυποδία, χρησιμοποιήστε ορθοπεδικούς πάτους.
• Αποφύγετε την ψυχοσυναισθηματική και σωματική υπερφόρτωση.
• Αλλάξτε τη στάση σας πιο συχνά ενώ εργάζεστε, αφιερώστε πέντε λεπτά για να κινηθείτε και να ανακουφίσετε την ένταση των μυών.
• Για να διατηρήσετε τη σωματική δραστηριότητα, επιλέξτε μέτρια άσκηση. Εναλλασσόμενη κινητικότητα με περιόδους ανάπαυσης.
• Κάντε τακτικές ασκήσεις που ανακουφίζουν από την πίεση στις αρθρώσεις σας. Για παράδειγμα, μπορείτε να λυγίσετε και να ισιώσετε τα πόδια σας ενώ κάθεστε ή ξαπλώνετε για 20-30 λεπτά και να κάνετε την άσκηση «ποδήλατο». Μετά από αυτό, ξεκουραστείτε για 7-10 λεπτά για να βελτιώσετε την κυκλοφορία του αίματος. Αυτές οι ασκήσεις βοηθούν στην ενίσχυση του χόνδρου στο σώμα τις αρθρώσεις των ποδιών.

Σε σοβαρές περιπτώσεις, απαιτείται χειρουργική θεραπεία. Ο γιατρός αφαιρεί νεκρωτικό ιστό από την κοιλότητα της άρθρωσης μέσω μικρών τομών. Εάν έχει συσσωρευτεί υγρό στην άρθρωση, γίνεται παρακέντηση.

Για τη μείωση του φορτίου και την αύξηση της κινητικότητας της πάσχουσας άρθρωσης, πραγματοποιείται περιαρθρική οστεοτομία. Τα οστά που σχηματίζουν την άρθρωση κόβονται έτσι ώστε στη συνέχεια να αναπτυχθούν μαζί με μια συγκεκριμένη κλίση.

Σε σοβαρές περιπτώσεις, πραγματοποιείται αντικατάσταση της άρθρωσης.

πρόληψη

Ακολουθήστε αυτές τις συστάσεις για την πρόληψη ασθενειών των αρθρώσεων:

1. Εάν είστε παχύσαρκοι, ομαλοποιήστε το σωματικό σας βάρος.
2. Πίνετε τουλάχιστον 1, 5-1, 7 λίτρα νερό την ημέρα.
3. Αποφύγετε την υποθερμία.
4. Ακολουθήστε έναν ενεργό τρόπο ζωής.
5. Αποφύγετε την υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ και καπνού.
6. Ο νυχτερινός ύπνος πρέπει να διαρκεί τουλάχιστον 8 ώρες.
7. Περπατήστε σε εξωτερικούς χώρους όσο πιο συχνά γίνεται.
8. Προσπαθήστε να αλλάζετε τη στάση σας πιο συχνά.

Περίληψη

Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, η αρθραλγία των άνω και κάτω άκρων εμφανίζεται στους μισούς ανθρώπους άνω των 40 ετών. Σε ασθενείς άνω των 70 ετών, παθήσεις των αρθρώσεων παρατηρούνται στο 90% των περιπτώσεων. Εάν μια άρθρωση πονάει ξαφνικά, συμβουλευτείτε αμέσως έναν γιατρό για να μάθετε τις αιτίες και να συνταγογραφήσετε θεραπεία. Φροντίστε τις αρθρώσεις σας και φορτώστε τις με χρήσιμη δραστηριότητα. Μόνο η σωματική άσκηση μπορεί να κρατήσει τις αρθρώσεις σας ευέλικτες, ακόμα κι αν ο χόνδρος είναι κατεστραμμένος και η κίνηση προκαλεί ενόχληση.